Met lede ogen aanschouwende het stelselmatig verloren gaan van de menselijke cultuur, vrijheid, waardigheid en gezondheid.
Van een vier-dimensionaal bestaan: organisch, kwalitatief, volledig aanwezig, volwaardig, vrij en een steeds vernieuwende mens (Vier-heid), naar een drie-dimensionaal bestaan: een kwantitatief ingestelde, gebroken, afgeleide , tijdgebonden, verwordende mens. (Drie-heid) Met tenslotte als dit (Ir)-rationele mentale, grafisch-mathematische-exact zo proces niet als illusief en destructief wordt onderkend en daarmee volledig doorzien en afgewezen naar een tweedimensionaal bestaan; een oppervlakkige, levenloze, volledig afwezige, incapabele en uiteindelijk, een wanhopig in zichzelf opgesloten mens, in een volledige veruiterlijkte en verbeeldde schijn van leven zonder enige werkelijkheidswaarde (Twee-heid), Anders gezegd volledig verdrongen uit de ongewenste werkelijkheid; het eenheidsbesef. (Een-heid)
Dit met de onontkoombare keerzijde dat alles wat echt, levend, feitelijk is stelselmatig zal worden vernietigd en het leven zuur gemaakt.
Het wonderbaarlijke is dat alles, het hele menselijke bestaan, in de oorspronkelijke diepere betekenis van de taal en gezegdes terugkomt ook de waarschuwing voor de mogelijk dodelijke invloed van de taal zelf. In de spreektaal; zowel in de woorden, gezegdes en zelfs de afzonderlijke letters en hun gebruik ligt alles besloten. De taal als een weerslag van het hele menselijk bestaan, het zelfbewustzijn en denkproces. Alles in het geheugen opgeslagen en op dezelfde wijze gestructureerd. De hele heugenis, alles wat onthouden oftewel aan het leven onttrokken is en bovenal een verwijzing naar alles wat daarbuiten is.
Hierbij is er ook een samenhang te zien tussen de natuurverschijnselen: het weer; de mentale staten-weerstanden van de mens en de atmosfeer, het dierenrijk en elektromagnetische opbouw van alles. Dit alles belichaamd in de fysieke en mentale condities van de mens; ziekte en gezondheid.
U kunt het zien als ware het een puzzel van de levenskaart welke zodra het hele plaatje weer duidelijk is terzijde gelegd kan worden.
Bovenal: neem dit alles vooral niet echt serieus, want dan is het kwaad al geschied en raakt u in het woord verstrikt. Zo zal u het lachen ook niet niet vergaan.
